O przyczynach anomalii Fly-by
Anomalia Fly-by nalezy do jednych z bardziej znanych zagadek grawitacyjnych polegającą na tym, ze w trakcie manewru mijania Ziemi przez sondy kosmiczne zaobserwowano większy wzrost ich predkosci niz to wynikałoby z obowiazujacych teorii grawitacji.
To jak dotychczas niewyjaśnione zjawisko dowodzi, ze grawitacja nie jest przez naukę w pelni zrozumiana (jeśli mozna tu mowic o zrozumieniu). Bazując na moim postulacie egzystencji Tla Grawitacyjnego chciałbym przedstawić wyjaśnienie tej zagadki oraz podac matematyczny sposób wyliczenia jej wielkosci.
Czytelnikom moich postów nie umknelo zapewne uwagi ze propaguje inny sposób działania grawitacji.
Moim zdaniem charakterystyka ruchu cial niebieskich jest uzależniona od oscylacji przestrzeni wywołanych dzialaniem Tła Grawitacyjnego a dokładniej mowiac od rozkładu i wielkości ich interferencji. Na podstawie anomalii Fly-by postaram się przyblizyc mechanizm tego działania.
W trakcie manewru Fly-by następuje zakrzywienie toru satelity. Wielkosc tego zakrzywienia jest uzależniona od odleglosci od Ziemi tak samo jak wielkosc anomalnego przyrostu predkosci satelity.
Jeśli przeanalizujemy zaleznosc wilkosci Δv (w trakcie Fly-by zaobserwowany anomalny przyrost predkosci satelity) od kwadratu odleglosci sondy od Ziemi w momencie największego zbliżenia zauważymy ze otrzymana krzywa wykazuje taki sam przebieg jak wielkosc potencjału grawitacyjnego co z kolei sklonilo mnie do szukania zaleznosci pomiędzy wartoscia anomalii Δv a predkoscia sondy V, potencjału grawitacyjnego Slonca a i wartością Tla Grawitacyjnego Δa.
Dopiero gdy zrozumiałem ze Tlo Grawitacyjne nie jest tylko dodatkowym elementem grawitacji ale jej prawdziwym zrodlem i ze nie jakaś wyimaginowana sila powoduje grawitacyjne oddziaływanie tylko przyspieszenie Tla Grawitacyjnego otworzyła się dla mnie droga do zrozumienia rowniez tego fenomenu przyrody.
Z punktu widzenia Teorii Oddzialywan Grawitacyjnych manewr Fly-by ma nastepujacy przebieg:
W trakcie przelotu w okol Ziemi trajektoria sondy na krotko przybiera formie okręgu. jak juz wielokrotnie nadmieniałem w trakcie ruchu po okręgu następuje synchronizacja oscylacji cial materialnych uczestniczacych w tym procesie.
Satelita który przechodzi z trajektorii paraboli na ruch kolowy zostaje dodatkowo przyspieszony w celu koordynacji oscylacji z masa centralna. To przyspieszenie następuje w trzech wymiarach. W trakcie opuszczania orbity kolowej nastepuje wyhamowanie sondy w kierunku aktualnie trwającej oscylacji co w konsekwencji zmniejsza wielkosc anomalnego przyspieszenia w tym kierunku o polowe.
Wartosc anomalii możemy obliczyć z poniższego wzoru
Δv²xyz = 4Π / Δa m r² + 4Π / Δa m r² + 2Π / Δa m r²
po skróceniu otrzymujemy
Δv²xyz = 10Π / Δa m r²
jeśli zdecydujemy sie uzyc tak zwanej Stałej Grawitacji to otrzymujemy
Δv²xyz = 2,5 / G m r²
To równanie pozwala obliczyć wielkosc przyszłych manewrów Fly-by.
Δa Przyspieszenie Tla Grawitacyjnego (8,3871E-10 m / s² )
Δv [m/s] - anomalny przyrost predkosci
m [kg] - masa sondy
r [m] - odleglosc od Ziemi w momencie maksymalnego zbliżenia
G "Stala Grawitacji"
Poniżej przedstawiam dane anomalnych manewrow Fly-by:
Near Galileo Rosetta
r² [m²) 2,8354E+11 9,1404E+11 3,8193E+12
m [kg] 730,4 2497,1 2895,2
Δv² [m²/s²] 1,7638E-04 1,6004E-05 3,3034E-06
Δv [m/s] 0,01328 0,00400 0,00182
zaobserwowano nastepujace wartości anomalnego przyrostu prędkości
Δv [mm/s] 13,46±0,13 3,92±0,08 1.82±0,05
widzimy ze obliczone wartości sa zgodne z obserwacja.
na podstawie przebiegu zaleznosci wartości anomalii Δv od kwadratu odleglosci sondy od Ziemi w momencie największego zbliżenia to zauwazymy ze jesli trajektoria sondy przebiega w odleglosci wiekszej niz ca. 3000 km od Ziemi w momencie najwiekszego to wartosc anomalii maleje tak ze nie bedzie ona rejestrowana przez dotychczasowe metody pomiarowe.
Przedstawione rozwiazanie tej zagadki potwierdza jeszcze raz fakt ze tak zwana wspolczesna fizyka opisuje swiat ktory nie istnieje. Tylko rezygnacja z takich modeli jak OTW czy tez Mechanika Kwantowa pozwoli na powrot do jej wlasciwego zadania a mianowicie przyblizenia ludzom istoty rzeczywistosci.